Translate

วันเสาร์ที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2554

พระคาถามหากรุณาธารณีสูตร (ตอน ๔)

ปางที่ ๑๐  
นำมอสิดกิดหลี่  ตออีหม่ง  ออหลี่เย

ปางที่ ๑๐

ภาคนิรมาณกาย....เป็นพญานาคขุนวัชราธรโพธิสัตว์ คอยคุ้มครองผู้ปฏิบัติธรรมและคอยปราบศัตรูคู่อริ

คำแปล....นำมอ แปลว่า นอบน้อม.....สิดกิดหลี่ตออีหม่ง แปลว่า  ผู้ปฏิบัติธรรมย่อมจะได้รับความคุ้มครองจากพระโพธิสัตว์....ออหลี่เย  แปลว่า  การปฏิบัติธรรม จะเร่งให้สำเร็จมรรคผลอย่างรวดเร็ว ย่อมเป็นไปไม่ได้

อรรถว่า....ผู้ที่จะเข้าถึงอริยสัจจ์  จะต้องประพฤติปฏิบัติธรรม โดยมีความเพียรและขันติ มีจิตตั้งมั่นแน่วแน่ ไม่เร่งรีบ....วางใจเป็นกลางว่างจากกิเลสตัณหา  เข้าใจและปฏิบัติตามพระธรรมคำสอน  มุ่งมั่นที่ข้ามพ้นห้วงแห่งโอฆะ....ปรารถนาที่จะทำประโยชน์ตนและผู้อื่น

..................................................................................................................................................

ปางที่ ๑๑
ผ่อลูกิดตี ซือฮูลา เลงถ่อพอ


ปางที่ ๑๑


ภาคนิรมาณกาย.....สัมโภคกายแห่งพระวิโรจนพุทธเจ้า  อันเป็นทิพยภาวะ มีรัศมีรุ่งโรจน์แผ่ซ่านทั่วไป
คำแปล....ผ่อลูกิดตี  แปลว่า  จิตเป็นนามธรรม....ซือฮูลา  แปลว่า  ท่องเที่ยวไปอย่างอิสระ....เลงถ่อพอ  แปลว่า  เนื่องด้วยประสบความสำเร็จในมรรคผล

อรรถว่า....พระโพธิสัตว์ทรงสั่งสอนแก่ผู้ประพฤติปฏิบัติธรรมว่า ทุกคนต้องจงใจที่จะมุ่งไปข้างหน้า....การเจริญสมาธิเป็นการอบรมจิต  ให้จิตและกายสงบรวมเป็นหนึ่งเดียว....เวลาปฏิบัติควรนั่งตัวให้ตรง  ดำรงจิตตั้งมั่นด้วยความสงบจากอกุศลทั้งปวง ก็จะพบกับแสงสว่างอันสมบูรณ์....หมู่มารทั้งหลายไม่สามารถที่จะเข้ามารบกวนความสงบได้  ก็จะประสบกับมรรคผลตามปรารถนาได้....สรรพสัตว์ทั้งหลายทั่วสารทิศ  เมื่อได้สดับพระคาถานี้แล้ว  ล้วนมีความปีติศรัทธายิ่ง

..................................................................................................................................................

ปางที่ ๑๒
นำมอ นอลากินซี


ปางที่ ๑๒


ภาคนิรมาณกาย.....พระไวโรจนพุทธเจ้า โปรดเหล่าสัตว์โลกทั้งหลายให้มีความสุขเกษมสำราญ

คำแปล....นำมอ  แปลว่า  นอบน้อม....นอลากินซี  แปลว่า  คุ้มครองคนอยู่ในศีลในธรรม, นักปราญช์และผู้ประพฤติปฏิบัติธรรม

อรรถว่า...ด้วยพระมหาเมตตากรุณาของพระโพธิสัตว์  ทรงบอกกล่าวพระคาถาแก่สัตว์โลก คอยตักเตือนให้ยึดถือพระไตรสรณาคมน์ ประพฤติปฏิบัติตนเป็นผู้มีมนุษยธรรม  และเป็นแบบอย่างแก่สาธุชนรุ่นหลัง เพื่อที่จะได้เจริญรอยตาม....ผู้ปฏิบัติธรรมตามคำสอนของพระพุทธองค์  ต้องเป็นผู้มีความเมตตากรุณาและโพธิจิตโดยไม่มีประมาณ....เพื่อโปรดสรรพสัตว์และดำรงพระธรรมยิ่งกว่าชีวิต  หากสามารถปฏิบัติได้เช่นนี้ ได้ชื่อว่าไม่เสียความตั้งใจของพระโพธิสัตว์

..........................................................................................................................................