พระคาถามหากรุณาธารณีสูตร (ตอนที่ ๒๗)

ปางที่ ๘๒
มันตอลา

ปางที่ ๘๒

ภาคนิรมาณกาย.....พระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์  บรรยายเรื่องลิ้นที่ไม่ลิ้มรส  แสดงอาการชูหัตถ์ทั้ง ๘  เพื่อเป็นอุบายให้ละลิ้นในการลิ้มรส

คำแปล....."มันตอลา"  แปลว่า  ธรรมมณฑลที่หมายถึงผู้ปฏิบัติต้องปล่อย ละประสาทสัมผัสแห่งลิ้น  เพื่อเข้าสู่ความบริสุทธิ์เป็นธรรมชาติดั้งเดิมของสภาวะ  รู้ถึงการปลอมแปลงหลอกลวงของรสสัมผัส  แล้วเข้าถึงสภาวะของตนว่ามีความเป็นสูญ

.....................................................................................................................................

ปางที่ ๘๓
ปัดถ่อเย

ปางที่ ๘๓

ภาคนิรมาณกาย.....พระโพธิสัตว์ปางถือบาตร  บรรยายถึงการโลภในการสัมผัส สอนให้สรรพสัตว์ละการสัมผัส

คำแปล....."ปัดถ่อเย"   แปลว่า  ความต้องใจ และอีกนัยหนึ่งหมายถึงขันธ์ ๕ เป็นมูลเหตุแห่งทุกข์ทั้งปวง

อรรถว่า.....เป็นความกรุณาของพระโพธิสัตว์ที่ชี้ให้เห็นโทษของความเห็นผิด (ความหลง)  ร่างกายนี้เป็นเพียงภาพลวงตาอันเกิดจากธาตุ ๔ ขันธ์ ๕  มาประกอบกัน  จึงไม่ควรยึดถือ  ถ้าละความยึดถือในธาตุและขันธ์ได้เมื่อใด  จิตก็พ้นจากความทุกข์ สามารถเข้าถึงธรรมได้ตามความเป็นจริง

.......................................................................................................................................

ปางที่ ๘๔
ซอผ่อฮอ

ปางที่ ๘๔

ภาคนิรมาณกาย.....พระโพธิสัตว์ถือธวัชยาว (บรรยายแยกแยะธรรมลักษณะต่าง ๆ  ให้รู้ว่าจิตสัมผัส (สัมผัสทางใจ)  และธรรมภายนอกเป็นสิ่งแปลกปลอมหลอกลวง)

คำแปล....."ซอผ่อฮอ" แปลว่า   จบโดยบริบูรณ์

อรรถว่า.....เป็นพระคาถาที่สอนให้เรารู้ว่า   ต้องกำหนดจิตอยู่กับธรรมตลอดเวลา  ผู้ปฏิบัติต้องทำตา หู จมูก ลิ้น กายและใจ ให้สะอาดตลอดเวลา ถึงจะสามารถข้ามห้วงแห่งโอฆะนี้ได้โดยปลอดภัย

พระพุทธองค์ตรัสว่า  จงเว้นจากการทำบาป  เร่งบำเพ็ญสรรพกุศล  ชำระจิตของตนให้สะอาดหมดจด  นี้พระธรรมของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย

             ธรรมทั้งหลายสำเร็จได้ด้วยอาศัยใจเป็นใหญ่เป็นประธานในการรู้แจ้งอารมณ์ !

             

            แหล่งที่มาของบทความ :  หนังสือ 108  เทพแห่งสรวงสวรรค์  ฉบับ กวนอิมโพธิสัตต์


.......................................................................................................................................