ปางที่ ๗๖
นำมอห่อลาตันนอ ตอลาเหย่เย
ปางที่ ๗๖ |
ภาคนิรมาณกาย.....พระอากาศครรภ์โพธิสัตว์ (พระหัตถ์ซ้ายถือดอกไม้ ประทับบนอาสน์ศิลา) เป็นอุบายให้สัตว์โลกหนักแน่นมั่นคงในศรัทธาและมีความวิริยะกล้าหาญในธรรม
คำแปล.....ความประสงค์หลักที่พระโพธิสัตว์ได้ย้ำในมนตรานี้ ก็เพื่อให้แจ้งว่า การปฏิบัติธรรมมีทางที่ไปได้โดยเร็ว ฉะนั้นอย่าปล่อยให้เสียโอกาส หมั่นตั้งใจปฏิบัติให้สำเร็จ
อรรถว่า.....พระโพธิสัตว์มุ่นเน้นย้ำถึงผู้ที่ท่องบ่นสาธยายมนตรานี้ ต้องพยายามควบคุมกายใจไม่ให้ลื่นไหลไปตามอารมณ์ที่มากระทบ โน้มนำเอาฌานสมาธิเพ่งการเกิดการดับของสภาพธรรมตามความเป็นจริง พิจารณระลึกถึงคุณของพระรัตนตรัยและถึงพระรัตนตรัยเป็นสรณะ ไม่ยึดถือในรูปแบบภายนอกผิด ซึ่งเป็นการปฏิบัติผิด ๆ
...............................................................................................................................................
ปางที่ ๗๗
นำมาออหลี่เย
ปางที่ ๗๗ |
ภาคนิรมาณกาย.....พระสมันตภัทรโพธิสัตว์ นั่งขัดสมาธิบนพญาช้างแก้ว
คำแปล....."นำมาออกหลี่เย" แปลว่า เป็นการสาธยายมนต์สรรเสริญพระอริยะ
อรรถว่า.....นัยแห่งพระธารณีนี้ เป็นการย้ำเตือนให้เร่งรีบสวดท่องธารณี มีความตื่นตัวในการปฏิบัติธรรมโดยเร็ว แก้ไขสิ่งที่ผิดพลาดแล้วเริ่มต้นใหม่ในสิ่งที่ถูกต้องดีงาม ขณะเดียวกันก็เสาะแสวงหาพระธรรมด้วยความขะมักเขม้น หมั่นระลึกถึงสภาพธรรมที่ปรากฏทางทวารทั้ง ๖ ตามความเป็นจริงอยู่เนื่อง ๆ ไม่ว่าจะอยู่ในอากัปกิริยาใด ที่สุดก็สามารถบรรลุถึงความไม่มีตัวตนได้
................................................................................................................................................
ปางที่ ๗๘
ผ่อลูกิตตี
ปางที่ ๗๘ |
ภาคนิรมาณกาย.....พระมัญชุศรีโพธิสัตว์ ประทับอยู่บนกาญจนสิงหาสน์ พระหัตถ์ชี้ขึ้นท้องฟ้า (เพื่อโน้มนำสรรพสัตว์เข้าถึงธรรม)
คำแปล....."ผู่ลูกิตตี" แปลว่า พระสัทธรรมไม่มีความสิ้นสุด บรรดาผู้ปฏิบัติธรรมย่อมมีความบริสุทธิ์เป็นเครื่องนำทางสู่แดนสุขาวดี
อรรถว่า.....พระโพธิสัตว์ย้ำถึงความลึกซึ้งของมหามนตร์ มีการเกิดย่อมต้องมีการตาย มีความชนะก็ย่อมต้องมีความพ่ายแพ้ แต่ชาวโลกผู้ตกอยู่ภายใต้อวิชชาครอบงำ กลับยินดีต่อการเกิด เกลียดชังความตาย ท้ายที่สุดก็ต้องตายเช่นกัน เพราะฉะนั้น หากต้องการที่จะรอดพ้นจากความตาย ต้องค้นหาความเป็นในความตายให้ได้เสียก่อน
.............................................................................................................................................